MILD (Mnemonic Induced Lucid Dream) – technika oparta na afirmacjach i wizualizacji wykonywanych tuż przed zaśnięciem w celu wywołania świadomego snu metodą DILD.
Technika MILD wykorzystuje pamięć prospektywną do zapamiętania zamiaru wykonania danej czynności w przyszłości (w tym przypadku do zauważenia, że śnimy). Doktor Stephen LaBerge opracował i udoskonalił tę technikę na potrzeby swojej pracy doktorskiej, oraz po to, aby móc osiągać stan świadomego śnienia kiedy tylko zapragnie. Technika MILD działa najefektywniej po przebudzeniu ze snu (przed ponownym zaśnięciem) i w czasie drzemki w ciągu dnia.
Opis techniki[]
1. Przed pójściem spać nastaw budzik tak, aby obudził cię 5 godzin po rozpoczęciu snu. Jeśli idziesz spać o północy, niech obudzi cię o piątej rano. Dlaczego akurat 5 godzin? Po pięciu godzinach snu u śniącego kończy się trzecia faza REM (patrz hipnogram). Zamiast budzika konwencjonalnego zaleca się użycie alfa-budzika, nie jest to jednak konieczne.
2. Kiedy wstaniesz rano najpierw przypomnij sobie dokładnie swój sen. Prawdopodobnie ockniesz się z fazy REM, więc nie powinno ci to sprawić trudności. Następnie poświęć 15-20 minut na rozbudzenie się (możesz w tym czasie zanotować sen do dziennika, o ile rzecz jasna go prowadzisz). Jedni potrzebują na to 10 minut, inni 30 – zbadaj swoje indywidualne potrzeby. Pochodź po pokoju, poczytaj książkę. Możesz przysiąść na krótko do komputera, wskazane jest wypicie szklanki herbaty. Kiedy już poczujesz, że jesteś dostatecznie rozbudzony, połóż się z powrotem do łóżka.
3. Teraz (podczas zasypiania) skup się na tym, żeby we śnie przypomnieć sobie, że to sen. Jako, że to zdanie może okazać się niezrozumiałe dla początkujących oneironautów, gwoli wyjaśnienia pozwolę sobie zacytować fragment z „Świadomego śnienia” Kopydłowskiego:
| Świadome śnienie, M. Kopydłowski: | |
| Powinno to wyglądać tak, że nagle przypominasz sobie, że śnisz, w taki sposób, w jaki przypominasz sobie, że miałeś kupić coś ważnego, gdy jesteś na zakupach. |
Powtarzaj w myślach „Następnym razem, kiedy będę śnił, będę pamiętał, że śnię”. Nadaj tym słowom znaczenie, zrozum je. Skup się na intencji przypomnienia sobie we śnie, że znajdujesz się we śnie. To bardzo ważne. Jeśli zauważysz, że twoje myśli gdzieś uciekają, przywołaj je do porządku, wróć do intencji.
4. Przypomnij sobie sen, z którego właśnie się obudziłeś (jeśli nic nie pamiętasz, wyobraź sobie dowolny sen, rozwój wydarzeń). Wczuj się w tę sytuację tak, jakbyś śnił owy sen na nowo. Teraz wyobraź sobie, że w pewnym momencie przypominasz sobie, że jesteś we śnie. Rozejrzyj się dookoła, zauważ coś, co bez wątpienia wskazuje na to, że to sen. Krzyknij mentalnie „niemożliwe, udało mi się, to sen!”. Następną minutę spędź na wyobrażaniu sobie co byś robił, gdyby to naprawdę był świadomy sen. Jeśli zacząłeś latać, poczuj wiatr we włosach, wznoś się wysoko i nisko (pamiętaj, że im wyżej, tym chłodniej). Baw się tak, jak będziesz bawił się w swoim przyszłym LD.
5. Powtarzaj kroki trzeci i czwarty tak długo, aż poczujesz, że „przyjęły się” w twoim umyśle lub po prostu uśniesz. Postaraj się, żeby twoją ostatnią myślą przed zaśnięciem była intencja o pamiętaniu w czasie snu, że to sen.
Podsumowując:
1. Nastaw budzik na 5 godzin snu.
2. Poświęć kilkanaście minut na pobudzenie ciała i umysłu.
3. Powtarzaj i zrozum sugestię.
4. Wizualizuj chwilę, kiedy odzyskujesz świadomość we śnie.
Jeśli każdy krok wykonałeś poprawnie, w swoim następnym śnie, który nastąpi mniej więcej godzinę po drugim zaśnięciu, uzyskasz świadomość. Stanie się to w sposób nagły – po prostu nagle sobie o niej przypomnisz. W pisaniu powyższej „instrukcji” wspomagałem się dwoma artykułami zamieszczonymi poniżej.
Oprócz tego, przy korzystaniu z techniki MILD warto poćwiczyć pamięć intencji. Jak to zrobić? Napiszę w skrócie, więcej znajdziecie pod tym adresem w rozdziale o MILDzie. Najprościej mówiąc pamięć intencji to inaczej „kiedy zobaczę X, zrobię Y”. Mamy przyczynę (ujrzenie czegoś, np. ogórka) oraz skutek (np. klaśnięcie w dłonie, zamruganiem oczami etc). Skutki można wymyślać różne, ale najlepiej by było, gdyby skutkiem był jakiś test rzeczywistości, np. próba oddychania przez szczelnie zatkany nos. Teraz wystarczy wymyślić kilka/kilkanaście przyczyn. Zawsze, gdy zobaczysz taką przyczynę, wykonasz RT. Przykładowe przyczyny: człowiek w czerwonej koszulce, zielony samochód, cebula. Przyczyny nie muszą być odbierane tylko zmysłem wzroku, można też np. usłyszeć jakiś wyraz, poczuć przyjemną woń i tak dalej, i tak dalej.
Źródła:
Lucidity
LDmasta
Autohipnoza